“นึกไม่ออกว่าเริ่มรู้จักกันอย่างไรคงผ่านทางหนังสือพิมพ์พุทธสาสนามากกว่า รู้เรื่องสวนโมกข์จากทางนั้นแล้วก็อยากให้มีสวนโมกข์ที่อื่นบ้างก็มาขอให้เราช่วยกันคิดช่วยกันนึก พระดุลย์อยากทําที่นครศรีธรรมราช ตอนนั้นรับราชการอยู่ที่นั่นมีเพื่อนหลายคนที่เห็นด้วยพูดกันรู้เรื่องก็เป็นหัวหน้ามาติดต่อกับผม จนได้มหาจุลไปแล้วก็ต้องเหลวในที่สุดดังที่เคยเล่าแล้ว แต่พระดุลย์เองยังติดต่อกับสวนโมกข์เรื่อยมา ท่านศึกษาธรรมะจากสมเด็จวัดเทพฯ เป็นส่วนใหญ่และเคารพนับถือกัน... เป็นคนเอาจริงในเรื่องการปฏิบัติธรรมคนหนึ่ง เอาจริงด้วยศรัทธาก็มาก ปฏิบัติกรรมฐานด้วย ช่วยเหลือสวนโมกข์ด้วยความหวังดีด้วยกําลังใจชี้แจงให้คนอื่นรู้จัก การเงินการทองก็ช่วยบ้างตามแบบคนที่ไม่ร่ำรวยอะไร”

อ่านจดหมายติดต่อระหว่าง พุทธทาสภิกขุกับพระดุลยพากย์สุวมัณฑ์ ได้ที่ https://bit.ly/3hWMPfM

อ่านหนังสือ “สาส์นสมเด็จ กับพุทธทาส และดุลยพากย์สุวมัณฑ์” ได้ที่ https://www.bia.or.th/ebook/content/web/index.php?bookid=66

อ้างอิง

พระประชา ปสันนธัมโม. เล่าไว้เมื่อวัยสนธยา : อัตชีวประวัติของพุทธทาสภิกขุ. พิมพ์ครั้งที่ ๔. กรุงเทพฯ : มูลนิธิโกมลคีมทอง, ๒๕๕๕. หน้า ๒๙๓ – ๒๙๔.