ถ้าเวลาก้าวหน้า คนก็ถูกกิน ถ้าคนก้าวหน้า เวลาก็ถูกกิน ใครฟังเข้าใจ คนนั้นเป็นผู้มีปัญญา

เพราะไม่รู้ตัวว่ากำลังตกอยู่ภายใต้อำนาจของ "เวทนา" ถ้ามีสติรู้ตัวดี ชีวิตนี้จะไม่เป็นทุกข์

มองให้เห็นความว่าง เมื่อไม่มี "ตัวกู" ก็ไม่มีใครตาย

การบริหารแบบพุทธจะไม่มีความทุกข์ ทุกขั้นตอนแห่งการบริหาร เมื่อคิดจะทำก็ต้องไม่เป็นทุกข์ เมื่อเริ่มทำก็ไม่ต้องเป็นทุกข์ กำลังทำก็ไม่ต้องเป็นทุกข์ ทำเสร็จแล้วก็ไม่ต้องเป็นทุกข์ ได้ผลก็ไม่ต้องเป็นทุกข์ เก็บรักษาผลไว้ก็ไม่ต้องเป็นทุกข์ ใช้ผลประโยชน์นั้นก็ไม่ต้องเป็นทุกข์

ธรรมทานไม่ใช่แค่การพิมพ์หนังสือธรรมะแจกเท่านั้น สิ่งที่เรียกว่าธรรมทานนั้นมันมีอยู่ทั่วทุกหัวระแหงแต่เราไม่ค่อยรู้ ไม่ค่อยจะสังเกต

ความจริงทางพุทธศาสนาที่ปุถุชนยากจะเข้าใจ

คนบางพวกทำบุญเหมือนกับน้ำโคลน คนบางพวกทำบุญเหมือนกับน้ำหอม คนบางพวกทำบุญเหมือนกับน้ำสบู่

มีชีวิตอยู่ด้วยความหวังนั่นแหละ ความหวังมันจะกัด มันจะขบอยู่ตลอดเวลาเลย มันเป็นสัตว์ร้าย ความหวัง

จงเป็นอิสระจากทุกสิ่ง อยู่เหนือเรื่องดี เรื่องชั่ว เรื่องบุญ เรื่องบาป