การเจริญสติ ไม่ใช่เพื่อสงบ แต่เพื่อรู้ตัว รู้ใจ ให้เร็ว

การเจริญสติที่ถูกต้อง ไม่มุ่งความสงบ ไม่กดข่มอารมณ์ใดๆ ที่เกิดระหว่างปฏิบัติ

การยอมรับที่สอนในพุทธศาสนาไม่ใช่การยอมแพ้ ปล่อยปละ ไม่แก้ไข

มีการกระทำหลายอย่างที่บางทีผู้คนไม่ได้เฉลียวใจว่า มันไม่ได้เป็นการทำเพื่อผู้อื่น แต่เป็นการทำเพื่อตัวเอง

การปฏิบัติธรรมต้องนำเอาไปปฏิบัติท่ามกลางการทำงาน ท่ามกลางการใช้ชีวิต

สาเหตุของความทุกข์ในใจ มันไม่ได้อยู่ที่ภายนอกอย่างเดียว มันอยู่ที่ใจของเราด้วย

อย่าไปหลงเชื่อความคิดหรือข้ออ้างที่เกิดขึ้นในหัวเรามากเกินไป อันนี้ต้องเชื่อใจเราบ้าง ฟังใจของเราบ้าง อย่าไปฟังแต่หัวอย่างเดียว

การปฏิบัติธรรมคือการเอาธรรมะมากำกับจิต มารักษาใจของเรา แทนที่จะไปมุ่งเปลี่ยนแปลงคนอื่น หรือจัดการสิ่งภายนอก เราเอาธรรมะมาจัดการกับใจของเรา

เวลาไปช่วยเหลือใคร แล้วเขาไม่ทำดีตอบ หลายคนโกรธ เราทำดีกับเขา เราช่วยเขา ทำไมเขาไม่สำนึกในบุญคุณของเราเลย ถึงตรงนี้แหละถ้าเรารู้จักมองแล้วก็จะพบว่า เออ...แล้วทำไมเราไม่สำนึกบุญคุณของพ่อแม่