สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

มีการกระทำหลายอย่างที่บางทีผู้คนไม่ได้เฉลียวใจว่า มันไม่ได้เป็นการทำเพื่อผู้อื่น แต่เป็นการทำเพื่อตัวเอง

การปฏิบัติธรรมต้องนำเอาไปปฏิบัติท่ามกลางการทำงาน ท่ามกลางการใช้ชีวิต

สาเหตุของความทุกข์ในใจ มันไม่ได้อยู่ที่ภายนอกอย่างเดียว มันอยู่ที่ใจของเราด้วย

อย่าไปหลงเชื่อความคิดหรือข้ออ้างที่เกิดขึ้นในหัวเรามากเกินไป อันนี้ต้องเชื่อใจเราบ้าง ฟังใจของเราบ้าง อย่าไปฟังแต่หัวอย่างเดียว

การปฏิบัติธรรมคือการเอาธรรมะมากำกับจิต มารักษาใจของเรา แทนที่จะไปมุ่งเปลี่ยนแปลงคนอื่น หรือจัดการสิ่งภายนอก เราเอาธรรมะมาจัดการกับใจของเรา

เวลาไปช่วยเหลือใคร แล้วเขาไม่ทำดีตอบ หลายคนโกรธ เราทำดีกับเขา เราช่วยเขา ทำไมเขาไม่สำนึกในบุญคุณของเราเลย ถึงตรงนี้แหละถ้าเรารู้จักมองแล้วก็จะพบว่า เออ...แล้วทำไมเราไม่สำนึกบุญคุณของพ่อแม่

เราเลือกได้ระหว่างชีวิตที่ถูกครอบงำด้วยความหลง หรือว่าชีวิตที่เป็นไปด้วยความรู้เนื้อรู้ตัว

ประสบกับสิ่งที่ไม่รักไม่พอใจ หรือ พลัดพรากจากสิ่งที่รักที่พอใจ ก็เป็นสิ่งที่คนเราหนีไม่พ้น แต่ถ้าเราไม่ให้ความอยากเข้ามาผสมโรงในสองสิ่งนี้ มันก็จะทุกข์น้อยลง